Της αλήθειας σας το ψέμα γνώρισα.Απόρησα τί κάνει έναν άνθρωπο να φθαρεί.
Τί στ' αλήθεια ωθεί μια κοινωνία στην καταστροφή.
Δε ζω εδώ,δεν έζησα εδώ.
Ζω σ'ένα όνειρο μα πιο αληθινό
Απ'τον κόσμο που χτίσατε με έναν κάλπικο θεό
Ποιος θεός είναι εδώ;
Στ'αλήθεια απορώ...
Γρανάζια μηχανής σκουριασμένης,χαλασμένης,λόγω του χρόνου φθαρμένης...
Αλήθεια τί περιμένεις την αλήθεια τους να δεις;
Είναι γεμάτη ψέμα και σ'αυτό μην απορείς.
Ένα χέρι υψωμένο,να φωνάζει λευτεριά,σε μια χαμένη γη κρυμμένο,τόσα δάκρυα μπροστά...
Τόσα δάκρυα αγάπη μου που σου αλλάξαν τη μορφή,μα εγώ θα πολεμάω να σε κρατήσω ζωντανή.
Κι αν η αλήθεια τους θολώσει της καρδιάς μου την αλήθεια
Να ξέρεις δε σ'έχω προδώσει είναι μια παλιά συνήθεια...
Ένα κύκνειο άσμα ενός ερωτευμένου ονειροβάτη
Που πολλοί το χαρακτήρισαν ως μια οφθαλμαπάτη
Όνειρα Γλυκά Αγάπη Μου
