Δίνομαι,Δίνεσαι;

Μια τελευταία ματιά
Γρήγορη,αγχωμένη
Στα κλεφτά σε χαιρετώ
Και φεύγω μακριά
Κλείνομαι σε ένα μπουντρούμι
Δίνομαι αργά,αργά
Μα το νιώθω πως στερεύω
Δεν έχω τύπους να υπολογίσω
Και δεν υπολόγισα να δοθώ
Μια φλόγα σιγόκαιγε και φούντωνε ξαφνικά
Μα πια στερεύει,καίει ανήσυχα
Όπως ανήσυχα στριφογυρνά στους δρόμους το μυαλό
Όπως ανήσυχα ο άνεμος,μου φυσά τραγούδια λυπημένα

Το μονοπάτι είναι μπροστά,απλώνω μια ανάσα να αγγίξω την σιωπή σου
Η λογική σου ήταν τρελή και μ'άρεσε να με παρασέρνει
Μα πλέον είναι λογική και η ανάσα μου πεθαίνει
Μακάρι ανώδυνα να 'φευγες,μακάρι να κρατήσεις την ψυχή
Μακάρι τ'όνειρο ν'άξιζε αν η ψυχή χαθεί

Δίνομαι.Δίνεσαι να χαθούμε πέρα απ'τα φώτα,το άγχος,τις καμπάνες,τα ψέματα,τα σύνορα,την ίδια τη γη που πατάμε;
Είναι μεγάλα τα όνειρα κι εγώ ουτοπικός,μα με αυτά προχώρησα,μ'αυτά μένω ζωντανός...