ΨΥΧΙΚΗ ΕΠΑΦΗ

Ένα στίγμα,μέσα μου,τόσο βαθύ...
Τόσο ζωντανό,κάτω από το φως σε βλέπω.
Πέρασε η ώρα...Τόσο σκοτάδι που δε βλέπω τα βήματά μου.
Μα εσύ δεν ξέρεις από ώρες.Έρχεσαι.Απρόβλεπτα,αθόρυβα.
Σα μια μαγική μελωδία στο πουθενά.Έρχεσαι.
Καρφώνεις λέξεις μες στο μυαλό μου,μιλάς με την καρδιά μου.
Και τότε αποκτά νόημα.Γνωρίζω που πατώ...Θυμάμαι.
Έρχεσαι,φεύγεις κι έγω;Εγώ ζω.Ζω με εσένα μέσα μου.
Κάποιες φορές έχεις μορφή ανθρώπινη,κάποιες ονειρική.
Σίγουρα μου δίνεις δύναμη.Μα με καλείς και στον αλλόκοτο χορό σου.
Γεμάτος χρώματα,φωνές, που σπάνε το σκοτάδι.Σε νιώθω κοντά.
Κι όσο χάνομαι σε σένα,τόσο η ψυχή μου σε νιώθει...
Χάνεται κι αυτή σε ένα ταξίδι που κρατά λίγο,μα ποτέ δε θα της είναι αρκετό.
Κι ανάμεσα στα μάτια σου βλέπω πάθος,κι αυτό με φλογίζει,με παρασύρει.
Τολμώ να σε αγγίξω,τολμώ να σε φιλήσω.Ξάφνου η σιωπή σπάει.
Ένα γέλιο και φεύγεις...Και γω περιμένω...Περιμένω την επόμενη,ψυχική μας επαφή.